به عشق آقا و اربابمون چندین کیلومتر طی طریق نموده و چند کوچه پایین تر از خودرو پیاده شدیم و به طرف حسینیه راه افتادیم صدای تعزیه از بلندگوی حسینیه به گوش میرسید کمی خوشحال و کمی دلگیر شدیم . خوش حال از اینکه از طریق همین صدا می توانستیم حسینیه را پیدا کنیم و دلگیر از اینکه آیا تا این موقع شب صدای تعزیه مردمی که احیانا خواب یا بیمار هستند را اذیت نمیکند؟
بالاخره حسینیه را پیدا کردیم؛ جمعیت زیادی حضور داشتند، زن و مرد ، پیر و جوان ، سرشناس و عامی همه برروی خاک نشسته بودند و محو تماشای تعزیه بودن.همه چیز همان طور که انتظار داشتیم بود گوشه حسینه تخت و چند متر آن طرف تر طبل و شیپور هیچ اثر از الات موسیقی مدرن نبود.ریش سفیدی که کار تعزیه گردانی بر عهده داشت و پیرمردی که مخالف می خواند ، حسابی لذت می بردیم که ناگهان گوشه حسینه همهمه شد، گفتیم چخبر است گفتند رسم زیر پا گذاشته شده؛ کمی احساس نا امنی کردیم ولی همه چیز به خیر و خوشی به پایان رسید.
شب بعد حسنیه روستا همه چیز به شکل امروزی ، لباس های مرتب ، سه طبل چند نی و چند ترومپت چند مسئول که این چند نفر گروه موزیک می گفتند و از بیرون دعوت شده بودند.
انصافا جمعیت زیادی حضور داشتند که اکثرا هم از اطراف آمده بودند ، صدای بلند گو اصلا مناسب نبود. اواسط تعزیه ناگهان تعداد زیادی سینی که بر روی آن کله قند و گل،آیینه،قرآن،شمعدان و تمام وسایلی که برای یک جشن عروسی لازم اس، توسط چند نفر با لباس معمولی به داخل آوردند؛ پرسیدیم: این وسایل چیست؟ گفتند نمی دانیم بدعت جدیدی است که به تعزیه وارد شده و اصلا در واقعه عاشورا صحت ندارد.
کلام آخر
هدف نویسنده این مطلب
جلوگیری از حضور عاشقان امام حسین علیه السلام در مراسم عزاداری و هیئات حسینی نیست
بالعکس ، انتظار این است که از این پس حضور پررنگ تری نسبت به قبل،توام با فهم و درک از واقعه عظیم عاشورا داشته باشیم.
و با انجام ندادن امور نا شایست،کسانی را که سالهاست به دلیل رفتار های غلط ما از این مجالس پر برکت دور مانده اند به حضور دوباره تر غیب کنیم.
به گزارش سایت روستای فخرآباد، همزمان با فرا رسیدن ماه محرم، ماه عزاداری سالار شهیدان امام حسین(ع) مسجد حضرت ابوالفضل، نخل و حسینیه روستای فخرآباد سیاه پوش و پرچم های یاحسین و یا ابوالفضل بر دیوارهای مسجد نصب شد.
برای دیدن تصاویر بیشتر به ادامه مطلب مراجعه نمایید